هدف خانواده بزرگ «کودکان فرشتهاند»، سلامتی روحی و جسمی کودکان، و سرمایه آن، لبخند رضایت فرشتههاست. در دنیای امروز که با مشکلات و بحرانهای روحی، مالی، اجتماعی و… درگیریم، باید بیاموزیم تا رفتارهای خشونتبار و ناسالم خود را با کودکان به حداقل رسانده و بحرانهای بزرگسالی را به ایشان منتقل نکنیم. امید خانواده «کودکان فرشتهاند» از انتشار این مقاله روابط سالم بزرگسال و کودک بدون لاپوشاتی و مکالمه ناسالم است.
احساس ترس واکنشی طبیعی به موقعیتهای غیرعادی است که میتواند برای شما یا فرزندتان پیش بیاید. به فرزندتان بنا به سنی که دارد فضا دهید و بگذارید تا احساساتش را با شما به اشتراک بگذارد. کودکان نشانههای عاطفی را از طریق زبان بدن و حالات چهره دریافت و متوجه آشفتگی شما میشوند. بنابراین مهم است تا برای حفظ آرامش خود نلاش کرده و محیط امنتری بسازید. حتی ممکن است نیاز به صحبت کردن داشته و بخواهید مشکلات را با کودکتان در میان بگذارید که با راهکارهای کوتاه و عملی این مقاله میتوانید ریسک مکالمه ناسالم با کودک را کاهش دهید.
چگونه خود و فرزندمان را آرام کنیم؟
برای حل هر نوعی از مشکلات، از شکم نفس عمیق بکشید! به کودکتان این شیوه را آموزش داده و مثل یک بازی تمرین کنید. سعی کنید با آرام کردن سرعت تنفس، ذهن و بدنتان را هماهنگ کنید. این کار به رفع احساسات ناخوشایند شما کمک میکند. اگر به دنبال آرام کردن خود یا کودک هستید این تمرین را دستکم تا 10ثانیه انجام دهید.
چطور از مشکلات بگوییم؟
اگر به هر دلیلی عصبی هستید، مکالمه را به بعد واگذار کنید. یا با یک بزرگسال مطمئن مشکلاتتان را درمیان گذاشته و پس از کسب آرامش با کودک صحبت کنید. پیش از صحبت جدی، اطلاعات لازم را به کودک بدهید تا زمان کافی برای پردازش احساسات خود را داشته باشد. فراموش نکنید پردازش احساسات در کودکی بسیار کندتر از بزرگسالی است. اطلاعات را هر چند که سخت و دشوار باشند، راست و بدون کلک به کودک برسانید. به او دروغ نگفته و سوالاتش را نادیده نگیرید. نادیده گرفتن سوالات و سرکوب کردن احساسات کودک به بحرانهای احساسی در بزرگسالی منجر میشود.
چطور از مشکلات خانوادگی به فرزند خود بگوییم؟
اگر دچار مشکلات خانوادگی مثل طلاق یا جدایی والدین شدهاید، با قصد و غرض با کودک صحبت نکنید. این حق کودک است که بداند عزیزش برای داشتن او هر تلاشی میکند. بنابراین هر نوع بدگویی را کنار گذاشته و بیغرضورزی صحبت کنید. اگر سوالی پرسید که جوابش را نمیدانستید یا از آن مطمئن نبودید صادقانه بگویید که جوابش را نمیدانید و بعد از یک مشاور یا رواندرمانگر بخواهید تا به شما کمک کند.
چطور مرگ یک عزیز را به کودک اطلاع دهیم؟
بعضی از مشکلات و بحرانهای عاطفی چیزی بیش از یک مکالمه ساده و تفریح کوچک برای فراموش کردن نیاز دارند. اگر یکی از نزدیکان یا دوستان خانوادگی شما فوت کرده، هرگز حقیقت را پنهان نکرده یا به تاخیر نیاندازید. گفتن این خبر هرچند که برای کودکتان ناراحتکننده و آزاردهنده باشد، دستکم احساساتش نسبت به شما مخدوش نشده و کماکان به شما معتمد خواهد ماند.
چطور از خشونت با کودک صحبت کنیم؟
گاهی مشکلات چیزی بیش از روابط خانوادگی و جمع کوپچک اطراف است و به خشونتهای بزرگی میرسد که نمیتوان از کودک دور نگه داشت. به بچههای کوچکتر درباره خوبی و بدی توضیح دهید و بگویید که متاسفانه بعضی از آدمها گاهی کارهای بد میکنند و این خشونت همان کار بدی است که نباید کسی انجام دهد و هیچکس از جمله خانواده، شما و کودک تقصیری در این اتفاقات ندارد. همچنین اطمینان خاطر بدهید که آدمهای خوبی در تمام دنیا هستند که سخت تلاش میکنند تا این خشونت و کارهای بد تمام شوند. وقتی با بچههای کوچک درباره مشکلات بزرگ صحبت میکنید، نه توضیح زیادی داده و وارد جزئیات شوید و نه قولی برای بهتر شدن اوضاع بدهید.
به کودکان بزرگتر که دسترسی بیشتر به جهان اطراف و اینترنت دارند نیز یادآوری کنید که بهترین راه برای مقابله با مشکلات بیرونی راههای مسالمتآمیز و غیرخشن است. به آنها فضا دهید تا احساساتشان را بروز داده و به آرامش درونی بیشتری برسند.
کلام آخر
به آنها بگویید. هر چند که مشکلات سخت و پیچیده باشند، بیان درست و سالم آن میتواند به بلوغ فکری و ذهنی کودک کمک کند و به همان اندازه لاپوشانی و نادیده گرفتن، میتواند باعث بروز آسیبهای روانی در بزرگسالی شود.
منبع: Unicef
